Do Budapesztu przyjechałam na początku października 2016 roku. Nie wiedziałam wtedy zbyt wiele na temat Węgier ani nie znałam języka węgierskiego. Na wyjazd zdecydowałam się ze względu na ciekawą ofertę pracy. Podczas pobytu w Budapeszcie chętnie przychodziłam co niedzielę do Kościoła i Domu Polskiego, gdzie spotkałam się z ogromną życzliwością i ciepłem Polonii węgierskiej. Bardzo podobały mi się wydarzenia kulturalne organizowane w Domu Polskim. Chciałam również mieć swój wkład w życie Polonii. Zaproponowałam zorganizowanie wystawy malarskiej o japońskiej tematyce („Dwanaście miesięcy”). Wystawa odbyła się w lutym 2017 roku. Bardzo ucieszyło mnie pozytywne przyjęcie moich prac. Na pytanie o temat kolejnej wystawy odpowiedziałam, że następną inspiracją będą Węgry. Żyjąc i pracując na Węgrzech chciałam zobaczyć najpiękniejsze miejsca w tym kraju. W wolnym czasie zwiedzałam przede wszystkim Budapeszt. Udało mi się również zobaczyć Szentendre, Esztergom, Pécs, Eger, okolice jezior Balatonu i Velence. Byłam pod wielkim wrażeniem zarówno węgierskiej architektury jak i pięknej przyrody. Swoje wrażenia uwieczniałam nie tylko na fotografiach ale też na płótnie lub kartce papieru. Namalowałam kilkanaście węgierskich widoków używając przede wszystkim technik farby akrylowej albo akwarel. Zaowocowało to drugą wystawą malarską w Domu Polskim. Wernisaż „Węgierskie impresje” odbył się 14 stycznia 2018 roku. Styczeń jest również miesiącem, w którym wróciłam do Polski. Pobyt na Węgrzech był dla mnie nie tylko ważnym doświadczeniem w życiu zawodowym, ale również wspaniałą przygodą i pozostanie miłym wspomnieniem na wiele lat.