Pamięci pani Julii Koziorowskiej

Kochana Pani Julio !

Poznaliśmy Panią na początku lat 90-tych, kiedy tworzyło się nasze Stowarzyszenie św. Wojciecha.

Była Pani naszym jednym z pierwszych członków, razem z byłymi harcerzami z Köbányi.

Cała Pani rodzina zaangażowana była w tworzeniu ducha polskości przy Kościele i Domu Polskim.

Poznaliśmy Pani pełne radości i trudów życie. Zawsze życzliwa, uśmiechnięta.

Jeszcze niedawno powiedziała mi Pani pamiętne słowa :

„ My Polacy z Köbányi byliśmy biedni, ale trzymaliśmy się razem. Pomagaliśmy sobie.

Trzymała nas polskość...

Dom Polski był moim drugim domem”

Pani piękna polszczyzna, optymizm, nadzieja dodawały otuchy.

Dziękujemy Pani Julio – pozostanie Pani wśród nas.....